publicerad: 2015
utfärdare
ut|färd·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑färdarna utfärda
Singular | |
---|---|
en utfärdare | obestämd form |
en utfärdares | obestämd form genitiv |
utfärdaren | bestämd form |
utfärdarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
utfärdare | obestämd form |
utfärdares | obestämd form genitiv |
utfärdarna | bestämd form |
utfärdarnas | bestämd form genitiv |