publicerad: 2015
utmärkelsetecken
ut·märk·else|tecken
substantiv
‑tecknet; pl. ~, best. pl. ‑tecknen • bevis på erhållen utmärkelse
| Singular | |
|---|---|
| ett utmärkelsetecken | obestämd form |
| ett utmärkelseteckens | obestämd form genitiv |
| utmärkelsetecknet | bestämd form |
| utmärkelsetecknets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmärkelsetecken | obestämd form |
| utmärkelseteckens | obestämd form genitiv |
| utmärkelsetecknen | bestämd form |
| utmärkelsetecknens | bestämd form genitiv |


