publicerad: 2015
utsprängning
ut|spräng·ning
substantiv
~en ~ar spränga
| Singular | |
|---|---|
| en utsprängning | obestämd form |
| en utsprängnings | obestämd form genitiv |
| utsprängningen | bestämd form |
| utsprängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utsprängningar | obestämd form |
| utsprängningars | obestämd form genitiv |
| utsprängningarna | bestämd form |
| utsprängningarnas | bestämd form genitiv |


