publicerad: 2015
utsvältning
ut|svält·ning
substantiv
~en 2svälta (ut)
| Singular | |
|---|---|
| en utsvältning | obestämd form |
| en utsvältnings | obestämd form genitiv |
| utsvältningen | bestämd form |
| utsvältningens | bestämd form genitiv |


