publicerad: 2015
utsvängning
ut|sväng·ning
substantiv
~en ~ar svänga 1
| Singular | |
|---|---|
| en utsvängning | obestämd form |
| en utsvängnings | obestämd form genitiv |
| utsvängningen | bestämd form |
| utsvängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utsvängningar | obestämd form |
| utsvängningars | obestämd form genitiv |
| utsvängningarna | bestämd form |
| utsvängningarnas | bestämd form genitiv |


