publicerad: 2015
vakta
vakta
verb
~de ~t • skydda ngn/ngt genom att hålla sig nära och vara beredd att ingripa: vakta värdesakerna
| Finita former | |
|---|---|
| vaktar | presens aktiv |
| vaktas | presens passiv |
| vaktade | preteritum aktiv |
| vaktades | preteritum passiv |
| vakta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vakta | infinitiv aktiv |
| att vaktas | infinitiv passiv |
| har/hade vaktat | supinum aktiv |
| har/hade vaktats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vaktande | |
| Perfekt particip | |
| en vaktad + substantiv | |
| ett vaktat + substantiv | |
| den/det/de vaktade + substantiv | |
vakta sig
• ta sig i aktOrdform(er) vakta sig


