publicerad: 2015
vaktbefälhavare
vakt|be·fäl·hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑befälhavarna vakt 2 befälhavare
| Singular | |
|---|---|
| en vaktbefälhavare | obestämd form |
| en vaktbefälhavares | obestämd form genitiv |
| vaktbefälhavaren | bestämd form |
| vaktbefälhavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vaktbefälhavare | obestämd form |
| vaktbefälhavares | obestämd form genitiv |
| vaktbefälhavarna | bestämd form |
| vaktbefälhavarnas | bestämd form genitiv |


