publicerad: 2015
vallfärda
vall|färda
verb
~de ~t • göra vallfärd; bildl. komma i stora skaror
| Finita former | |
|---|---|
| vallfärdar | presens aktiv |
| vallfärdas | presens passiv |
| vallfärdade | preteritum aktiv |
| vallfärdades | preteritum passiv |
| vallfärda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vallfärda | infinitiv aktiv |
| att vallfärdas | infinitiv passiv |
| har/hade vallfärdat | supinum aktiv |
| har/hade vallfärdats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vallfärdande | |


