publicerad: 2015
vallfärdare
vall|färd·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑färdarna vallfärda
| Singular | |
|---|---|
| en vallfärdare | obestämd form |
| en vallfärdares | obestämd form genitiv |
| vallfärdaren | bestämd form |
| vallfärdarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vallfärdare | obestämd form |
| vallfärdares | obestämd form genitiv |
| vallfärdarna | bestämd form |
| vallfärdarnas | bestämd form genitiv |


