publicerad: 2015
vallfärdare
vall|färd·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑färdarna vallfärda
Singular | |
---|---|
en vallfärdare | obestämd form |
en vallfärdares | obestämd form genitiv |
vallfärdaren | bestämd form |
vallfärdarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
vallfärdare | obestämd form |
vallfärdares | obestämd form genitiv |
vallfärdarna | bestämd form |
vallfärdarnas | bestämd form genitiv |