publicerad: 2015
vandring
vandr·ing
substantiv
~en ~ar • i sammansättn. ofta om förflyttning av föremål
| Singular | |
|---|---|
| en vandring | obestämd form |
| en vandrings | obestämd form genitiv |
| vandringen | bestämd form |
| vandringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vandringar | obestämd form |
| vandringars | obestämd form genitiv |
| vandringarna | bestämd form |
| vandringarnas | bestämd form genitiv |


