publicerad: 2015
vantolkning
van|tolk·ning
substantiv
~en ~ar vantolka
| Singular | |
|---|---|
| en vantolkning | obestämd form |
| en vantolknings | obestämd form genitiv |
| vantolkningen | bestämd form |
| vantolkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vantolkningar | obestämd form |
| vantolkningars | obestämd form genitiv |
| vantolkningarna | bestämd form |
| vantolkningarnas | bestämd form genitiv |


