publicerad: 2015
vantfinger
vant|finger
substantiv
‑fingret ‑fingrar • till vante finger
| Singular | |
|---|---|
| ett vantfinger | obestämd form |
| ett vantfingers | obestämd form genitiv |
| vantfingret | bestämd form |
| vantfingrets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vantfingrar | obestämd form |
| vantfingrars | obestämd form genitiv |
| vantfingrarna | bestämd form |
| vantfingrarnas | bestämd form genitiv |


