publicerad: 2015
variantform
vari·ant|form
substantiv
~en ~er • till variant 1 2form 1
| Singular | |
|---|---|
| en variantform | obestämd form |
| en variantforms | obestämd form genitiv |
| variantformen | bestämd form |
| variantformens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| variantformer | obestämd form |
| variantformers | obestämd form genitiv |
| variantformerna | bestämd form |
| variantformernas | bestämd form genitiv |


