publicerad: 2015
variation
vari·at·ion
substantiv
~en ~er • till variera 1,2; tema med variationer särsk. inom musiken
| Singular | |
|---|---|
| en variation | obestämd form |
| en variations | obestämd form genitiv |
| variationen | bestämd form |
| variationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| variationer | obestämd form |
| variationers | obestämd form genitiv |
| variationerna | bestämd form |
| variationernas | bestämd form genitiv |


