publicerad: 2015
vikarie
vik·arie
[‑a`rie el. ‑a´rie]
substantiv
~n ~r • tillfällig ersättare på tjänst
| Singular | |
|---|---|
| en vikarie | obestämd form |
| en vikaries | obestämd form genitiv |
| vikarien | bestämd form |
| vikariens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vikarier | obestämd form |
| vikariers | obestämd form genitiv |
| vikarierna | bestämd form |
| vikariernas | bestämd form genitiv |


