publicerad: 2015
vikingafärd
vik·inga|färd
substantiv
~en ~er viking 1 färd
| Singular | |
|---|---|
| en vikingafärd | obestämd form |
| en vikingafärds | obestämd form genitiv |
| vikingafärden | bestämd form |
| vikingafärdens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vikingafärder | obestämd form |
| vikingafärders | obestämd form genitiv |
| vikingafärderna | bestämd form |
| vikingafärdernas | bestämd form genitiv |


