publicerad: 2015
villrådighet
vill|råd·ig·het
substantiv
~en villrådig
| Singular | |
|---|---|
| en villrådighet | obestämd form |
| en villrådighets | obestämd form genitiv |
| villrådigheten | bestämd form |
| villrådighetens | bestämd form genitiv |


