publicerad: 2015
vinkning
vink·ning
substantiv
~en ~ar vinka
| Singular | |
|---|---|
| en vinkning | obestämd form |
| en vinknings | obestämd form genitiv |
| vinkningen | bestämd form |
| vinkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinkningar | obestämd form |
| vinkningars | obestämd form genitiv |
| vinkningarna | bestämd form |
| vinkningarnas | bestämd form genitiv |


