publicerad: 2015
voltning
volt·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till volta 2
| Singular | |
|---|---|
| en voltning | obestämd form |
| en voltnings | obestämd form genitiv |
| voltningen | bestämd form |
| voltningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| voltningar | obestämd form |
| voltningars | obestämd form genitiv |
| voltningarna | bestämd form |
| voltningarnas | bestämd form genitiv |


