publicerad: 2015
vulgaritet
vulg·ar·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en ~er • till vulgär
| Singular | |
|---|---|
| en vulgaritet | obestämd form |
| en vulgaritets | obestämd form genitiv |
| vulgariteten | bestämd form |
| vulgaritetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vulgariteter | obestämd form |
| vulgariteters | obestämd form genitiv |
| vulgariteterna | bestämd form |
| vulgariteternas | bestämd form genitiv |


