publicerad: 2015
våldsyttring
vålds|yttr·ing
substantiv
~en ~ar • mest i pl. våld yttring
| Singular | |
|---|---|
| en våldsyttring | obestämd form |
| en våldsyttrings | obestämd form genitiv |
| våldsyttringen | bestämd form |
| våldsyttringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| våldsyttringar | obestämd form |
| våldsyttringars | obestämd form genitiv |
| våldsyttringarna | bestämd form |
| våldsyttringarnas | bestämd form genitiv |


