publicerad: 2015
våningsplan
vån·ings|plan
substantiv
~et; pl. ~ • till våning 1 1plan 1
| Singular | |
|---|---|
| ett våningsplan | obestämd form |
| ett våningsplans | obestämd form genitiv |
| våningsplanet | bestämd form |
| våningsplanets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| våningsplan | obestämd form |
| våningsplans | obestämd form genitiv |
| våningsplanen | bestämd form |
| våningsplanens | bestämd form genitiv |


