publicerad: 2015
väjning
väj·ning
substantiv
~en ~ar väja
| Singular | |
|---|---|
| en väjning | obestämd form |
| en väjnings | obestämd form genitiv |
| väjningen | bestämd form |
| väjningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| väjningar | obestämd form |
| väjningars | obestämd form genitiv |
| väjningarna | bestämd form |
| väjningarnas | bestämd form genitiv |


