publicerad: 2015
vändcirkel
vänd|cirkel
substantiv
~n ‑cirklar • diametern i den minsta cirkel som krävs för att en bil ska kunna vända inom den
| Singular | |
|---|---|
| en vändcirkel | obestämd form |
| en vändcirkels | obestämd form genitiv |
| vändcirkeln | bestämd form |
| vändcirkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vändcirklar | obestämd form |
| vändcirklars | obestämd form genitiv |
| vändcirklarna | bestämd form |
| vändcirklarnas | bestämd form genitiv |


