publicerad: 2015
vändning
vänd·ning
substantiv
~en ~ar 1 det att vända; vara snabb i vändningarna äv. vara snabb i allmänhet2 förändrat läge: affären tog en ny vändning när ministern avgick3 språkligt uttryckssätt: ordvändning
| Singular | |
|---|---|
| en vändning | obestämd form |
| en vändnings | obestämd form genitiv |
| vändningen | bestämd form |
| vändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vändningar | obestämd form |
| vändningars | obestämd form genitiv |
| vändningarna | bestämd form |
| vändningarnas | bestämd form genitiv |


