publicerad: 2015
väntrum
vänt|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till vänta 1 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett väntrum | obestämd form |
| ett väntrums | obestämd form genitiv |
| väntrummet | bestämd form |
| väntrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| väntrum | obestämd form |
| väntrums | obestämd form genitiv |
| väntrummen | bestämd form |
| väntrummens | bestämd form genitiv |


