publicerad: 2015
värsting
värst·ing
substantiv
~en ~ar 1 ⟨vard.⟩ svårbehandlad ungdomsbrottsling2 ⟨vard.⟩ ngn/ngt som är bäst på sitt område
| Singular | |
|---|---|
| en värsting | obestämd form |
| en värstings | obestämd form genitiv |
| värstingen | bestämd form |
| värstingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| värstingar | obestämd form |
| värstingars | obestämd form genitiv |
| värstingarna | bestämd form |
| värstingarnas | bestämd form genitiv |


