publicerad: 2015
ändbeslag
änd|be·slag
substantiv
~et; pl. ~ • till 2ända beslag 1
| Singular | |
|---|---|
| ett ändbeslag | obestämd form |
| ett ändbeslags | obestämd form genitiv |
| ändbeslaget | bestämd form |
| ändbeslagets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ändbeslag | obestämd form |
| ändbeslags | obestämd form genitiv |
| ändbeslagen | bestämd form |
| ändbeslagens | bestämd form genitiv |


