publicerad: 2015
ömklig
ömk·lig
adjektiv
~t ~a • ömkansvärd; usel, jämmerlig
| Positiv | |
|---|---|
| en ömklig + substantiv | |
| ett ömkligt + substantiv | |
| den/det/de ömkliga + substantiv | |
| den ömklige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ömkligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ömkligast | |
| den/det/de ömkligaste + substantiv |


