publicerad: 2015
avsvärjning
av|svärj·ning
substantiv
~en • till avsvära sig
| Singular | |
|---|---|
| en avsvärjning | obestämd form |
| en avsvärjnings | obestämd form genitiv |
| avsvärjningen | bestämd form |
| avsvärjningens | bestämd form genitiv |


