publicerad: 2015
beflita
be·flita
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| beflitar | presens aktiv |
| beflitade | preteritum aktiv |
| beflita | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att beflita | infinitiv aktiv |
| har/hade beflitat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| beflitande | |
beflita sig
• beflita sig om ngt ihärdigt eftersträva ngtOrdform(er) beflita sig


