publicerad: 2015
bevakare
be·vak·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. bevakarna • till bevaka 1,2
Singular | |
---|---|
en bevakare | obestämd form |
en bevakares | obestämd form genitiv |
bevakaren | bestämd form |
bevakarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
bevakare | obestämd form |
bevakares | obestämd form genitiv |
bevakarna | bestämd form |
bevakarnas | bestämd form genitiv |