publicerad: 2015
bristningsgräns
brist·nings|gräns
substantiv
~en ~er • mest i best. f. sing.; salen var fylld till bristningsgränsen
| Singular | |
|---|---|
| en bristningsgräns | obestämd form |
| en bristningsgräns | obestämd form genitiv |
| bristningsgränsen | bestämd form |
| bristningsgränsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bristningsgränser | obestämd form |
| bristningsgränsers | obestämd form genitiv |
| bristningsgränserna | bestämd form |
| bristningsgränsernas | bestämd form genitiv |


