publicerad: 2015
drabbning
drabb·ning
substantiv
~en ~ar • strid; fält-, luft- el. sjöslag
| Singular | |
|---|---|
| en drabbning | obestämd form |
| en drabbnings | obestämd form genitiv |
| drabbningen | bestämd form |
| drabbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| drabbningar | obestämd form |
| drabbningars | obestämd form genitiv |
| drabbningarna | bestämd form |
| drabbningarnas | bestämd form genitiv |


