publicerad: 2015
dubbelbestraffning
dubbel|be·straff·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨jur.⟩ 1dubbel bestraffning
| Singular | |
|---|---|
| en dubbelbestraffning | obestämd form |
| en dubbelbestraffnings | obestämd form genitiv |
| dubbelbestraffningen | bestämd form |
| dubbelbestraffningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbelbestraffningar | obestämd form |
| dubbelbestraffningars | obestämd form genitiv |
| dubbelbestraffningarna | bestämd form |
| dubbelbestraffningarnas | bestämd form genitiv |


