publicerad: 2015
enkelriktning
enkel|rikt·ning
substantiv
~en ~ar enkelrikta
| Singular | |
|---|---|
| en enkelriktning | obestämd form |
| en enkelriktnings | obestämd form genitiv |
| enkelriktningen | bestämd form |
| enkelriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| enkelriktningar | obestämd form |
| enkelriktningars | obestämd form genitiv |
| enkelriktningarna | bestämd form |
| enkelriktningarnas | bestämd form genitiv |


