publicerad: 2015
epitafium
epi·tafi·um
[‑ta´fi‑]
substantiv
epitafiet epitafier • minnestavla över avliden person t.ex. i kyrka
| Singular | |
|---|---|
| ett epitafium | obestämd form |
| ett epitafiums | obestämd form genitiv |
| epitafiet | bestämd form |
| epitafiets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| epitafier | obestämd form |
| epitafiers | obestämd form genitiv |
| epitafierna | bestämd form |
| epitafiernas | bestämd form genitiv |


