publicerad: 2015
förhärska
för·härska
verb
~de ~t • vara rådande, starkast framträda: den förhärskande uppfattningen
| Finita former | |
|---|---|
| förhärskar | presens aktiv |
| förhärskade | preteritum aktiv |
| förhärska | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förhärska | infinitiv aktiv |
| har/hade förhärskat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förhärskande | |


