publicerad: 2015
förirring
för·irr·ing
substantiv
~en ~ar förirra
| Singular | |
|---|---|
| en förirring | obestämd form |
| en förirrings | obestämd form genitiv |
| förirringen | bestämd form |
| förirringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förirringar | obestämd form |
| förirringars | obestämd form genitiv |
| förirringarna | bestämd form |
| förirringarnas | bestämd form genitiv |


