publicerad: 2015
förläna
för·läna
verb
~de ~t • ge, skänka; tilldela
| Finita former | |
|---|---|
| förlänar | presens aktiv |
| förlänas | presens passiv |
| förlänade | preteritum aktiv |
| förlänades | preteritum passiv |
| förläna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förläna | infinitiv aktiv |
| att förlänas | infinitiv passiv |
| har/hade förlänat | supinum aktiv |
| har/hade förlänats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förlänande | |
| Perfekt particip | |
| en förlänad + substantiv | |
| ett förlänat + substantiv | |
| den/det/de förlänade + substantiv | |


