publicerad: 2015
förvar
för·var
substantiv
~et; pl. ~ • vara i (gott) förvar vara tillgänglig och hel
| Singular | |
|---|---|
| ett förvar | obestämd form |
| ett förvars | obestämd form genitiv |
| förvaret | bestämd form |
| förvarets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förvar | obestämd form |
| förvars | obestämd form genitiv |
| förvaren | bestämd form |
| förvarens | bestämd form genitiv |


