publicerad: 2015
gliring
glir·ing
substantiv
~en ~ar • pik, stickord
| Singular | |
|---|---|
| en gliring | obestämd form |
| en glirings | obestämd form genitiv |
| gliringen | bestämd form |
| gliringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gliringar | obestämd form |
| gliringars | obestämd form genitiv |
| gliringarna | bestämd form |
| gliringarnas | bestämd form genitiv |


