publicerad: 2015
hackordning
hack|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • särsk. bildl. rangordning
| Singular | |
|---|---|
| en hackordning | obestämd form |
| en hackordnings | obestämd form genitiv |
| hackordningen | bestämd form |
| hackordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hackordningar | obestämd form |
| hackordningars | obestämd form genitiv |
| hackordningarna | bestämd form |
| hackordningarnas | bestämd form genitiv |


