publicerad: 2015
hallåkvinna
hallå|kvinna
substantiv
~n ‑kvinnor • jfr hallåman
| Singular | |
|---|---|
| en hallåkvinna | obestämd form |
| en hallåkvinnas | obestämd form genitiv |
| hallåkvinnan | bestämd form |
| hallåkvinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallåkvinnor | obestämd form |
| hallåkvinnors | obestämd form genitiv |
| hallåkvinnorna | bestämd form |
| hallåkvinnornas | bestämd form genitiv |


