publicerad: 2015
harangera
har·ang·era
[‑aŋge´ra]
verb
~de ~t • hålla högtidstal till; berömma
| Finita former | |
|---|---|
| harangerar | presens aktiv |
| harangeras | presens passiv |
| harangerade | preteritum aktiv |
| harangerades | preteritum passiv |
| harangera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att harangera | infinitiv aktiv |
| att harangeras | infinitiv passiv |
| har/hade harangerat | supinum aktiv |
| har/hade harangerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| harangerande | |
| Perfekt particip | |
| en harangerad + substantiv | |
| ett harangerat + substantiv | |
| den/det/de harangerade + substantiv | |


