publicerad: 2015
harakiri
hara·kiri
[‑ki´ri]
substantiv
~n • självmord i Japan genom uppristning av magen: begå harakiri
| Singular | |
|---|---|
| en harakiri | obestämd form |
| en harakiris | obestämd form genitiv |
| harakirin | bestämd form |
| harakirins | bestämd form genitiv |


