publicerad: 2015
identitetshandling
id·ent·itets|handl·ing
substantiv
~en ~ar • till handling 2 identitet 1
| Singular | |
|---|---|
| en identitetshandling | obestämd form |
| en identitetshandlings | obestämd form genitiv |
| identitetshandlingen | bestämd form |
| identitetshandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| identitetshandlingar | obestämd form |
| identitetshandlingars | obestämd form genitiv |
| identitetshandlingarna | bestämd form |
| identitetshandlingarnas | bestämd form genitiv |


