publicerad: 2015
indrivare
in|driv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑drivarna indriva
| Singular | |
|---|---|
| en indrivare | obestämd form |
| en indrivares | obestämd form genitiv |
| indrivaren | bestämd form |
| indrivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indrivare | obestämd form |
| indrivares | obestämd form genitiv |
| indrivarna | bestämd form |
| indrivarnas | bestämd form genitiv |


