publicerad: 2015
initiativrik
initi·at·iv|rik
adjektiv
~t ~a • som gärna tar initiativ
| Positiv | |
|---|---|
| en initiativrik + substantiv | |
| ett initiativrikt + substantiv | |
| den/det/de initiativrika + substantiv | |
| den initiativrike + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de initiativrikare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är initiativrikast | |
| den/det/de initiativrikaste + substantiv |


