publicerad: 2015
inlära
in|lära
verb
‑lärde, ‑lärt, pres. ‑lär • inlära el. vanl. lära in ngt
| Finita former | |
|---|---|
| inlär | presens aktiv |
| inlärs (inläres) | presens passiv |
| inlärde | preteritum aktiv |
| inlärdes | preteritum passiv |
| inlär | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inlära | infinitiv aktiv |
| att inläras | infinitiv passiv |
| har/hade inlärt | supinum aktiv |
| har/hade inlärts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inlärande | |
| Perfekt particip | |
| en inlärd + substantiv | |
| ett inlärt + substantiv | |
| den/det/de inlärda + substantiv | |


